19 Eylül 2008 Cuma

Eskişey

Ben küçükken çok az dışarda oynardım.
Benimde kendime göre haklı sebeplerim vardı.
Tahsin diye bi çocuk vardı. Olur olmaz yerde işerdi.
Pipisini herkese göstermek pahasına hemde.
Utanmak, çekinmek nedir bilmezdi tahsin.
Genelde toprağa işerdi tahsin.
Önce toprağı oyardı ortasından, sonra o oyuğa işerdi.
Bunun adına ise ''çimenta'' yapmak derdi.
Ben hiç çimenta yapmadım çünkü pipimi gösteremezdim kimselere.
O benim pipimdi ve kimse görmemeliydi pipimi.
Bu yüzden Tahsin ve arkadaşları tarafından hep dışladım. Hep hor görüldüm. Sevilmedim

Geçen tahsini gördüm. Arkadaşlarıyla birlikte bizim eski evin sokağındaki yıkık duvarın önünde bekliyor, geçen kızlara laf atıyorlardı. Arkadaşlarından müsade isteyip konuşmak istediğimi belirttim.
Sonra
- Çimenta yapalımmı Tahsin?
diye sordum.
Kabul etmedi. Israr ettim. Kabul etti. Utanmazlığın coşkusu ve kendine güven duygusuyla birlikte neşeyle şarkılar söyleyerek çimenta yaptık Tahsinle birlikte.
bana dönüp;
- Artık çimenta yaptığına göre sende bizden birisin. Kemal ile İdris pilarda solonuna gittiler. Sende gelsene bizle dedi. Kıramadım sonra pilardo oynadık. Tahsin, İdris ve Kemal karşısında çok büyük farkla kaybettim. O günden sonra Tahsini ve arkadaşlarını bi daha bi daha görmedim görmekte istemedim.

0 yorum:

  © Blogger template 'Mantis' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP