tag:blogger.com,1999:blog-54961942705852227202024-03-13T04:21:31.642-07:00zbamingUnknownnoreply@blogger.comBlogger62125tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-56684410256227640412009-11-24T13:50:00.000-08:002009-11-24T15:07:37.376-08:00yaşasın.<div style="text-align: center;"><br /></div><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYIoZVXlI/AAAAAAAAAIY/xfvs8n29bbc/s1600/2.jpg"></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYCy9QjcI/AAAAAAAAAIQ/v1RRNM5k5UM/s1600/1.jpg" style="text-decoration: none;"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 309px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYCy9QjcI/AAAAAAAAAIQ/v1RRNM5k5UM/s400/1.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407794057626815938" /></a><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style=" color: rgb(0, 0, 238); -webkit-text-decorations-in-effect: underline; font-family:Georgia, serif;font-size:16px;"><img src="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYIoZVXlI/AAAAAAAAAIY/xfvs8n29bbc/s400/2.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407794157870997074" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:Georgia, serif;font-size:16px;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxZFfc9cQI/AAAAAAAAAJQ/LENHMFW5344/s1600/9.jpg" style="text-decoration: none;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxZFfc9cQI/AAAAAAAAAJQ/LENHMFW5344/s400/9.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407795203442307330" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxY58CX8nI/AAAAAAAAAJI/jfGnL_eIbTc/s1600/8.jpg" style="text-decoration: none;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxY58CX8nI/AAAAAAAAAJI/jfGnL_eIbTc/s400/8.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407795004956996210" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYvrvQsPI/AAAAAAAAAJA/HvGhdYZAh_w/s1600/7.jpg" style="text-decoration: none;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYvrvQsPI/AAAAAAAAAJA/HvGhdYZAh_w/s400/7.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407794828783169778" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYq3rfdGI/AAAAAAAAAI4/wBlkdcaqHlo/s1600/6.jpg" style="text-decoration: none;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYq3rfdGI/AAAAAAAAAI4/wBlkdcaqHlo/s400/6.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407794746089239650" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYhEnupbI/AAAAAAAAAIw/YNgdgCnKcEQ/s1600/5.jpg" style="text-decoration: none;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYhEnupbI/AAAAAAAAAIw/YNgdgCnKcEQ/s400/5.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407794577764427186" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYcBe7LHI/AAAAAAAAAIo/fTA3l1vKlr8/s1600/4.jpg" style="text-decoration: none;"><img src="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYcBe7LHI/AAAAAAAAAIo/fTA3l1vKlr8/s400/4.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407794491022847090" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYWZAF5WI/AAAAAAAAAIg/0LeWE5iiCFU/s1600/3.jpg" style="text-decoration: none;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SwxYWZAF5WI/AAAAAAAAAIg/0LeWE5iiCFU/s400/3.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407794394256762210" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 292px; height: 400px; " /></a></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">''<span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">Yıllardır savunurum ben bu domuz gribi olayını'' dedi tansu.</span></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms', serif;color:#333333;"><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Nasıl yani, iyi de bu yeni bir hastalık değil mi'' dedi kurbağa.</span></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms', serif;color:#333333;"><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Hastalık olur mu, domuz gribi tedavidir sevgilim'' dedi tansu. </span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Türkiye'de kimsenin farkında olmadığı bir hastalık var'' dedi.</span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Nasıl ki tüm ruslar nataşaysa, türkler de 'yakınlık mesafesi ayarlayamama' hastasıdır.</span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">Bir kıza ofsaytı anlatmak; türkiyede yaşayan birine mahremiyet alanını anlatmaktan daha kolaydır'' dedi tansu.</span></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms', serif;color:#333333;"><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Nedir ki mahremiyet alanı tansu'' dedi kurbağa.</span></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms', serif;color:#333333;"><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Al işte'' dedi tansu.</span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''İnsanların yabancı insanlarla aralarına koymak istediği bir mesafe vardır. </span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">Burada kendilerini güvende hissederler. </span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">Bu mesafe otururken gerçekleştirilen diyaloglarda en az 1 metre, ayaktakilerde en az 50 cm, otobüste ise en az 15 cm olmalıdır. </span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">Tarafı yoktur, bu mesafeler dört bir yandan geçerlidir.</span></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">Misal otobüste, bu 15 santimi geçmek için cüzdan çalman, savunmasız küçük kızları taciz etmen veya kontrol edilemez bir fil kıçına sahip olman şarttır.''</span></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms', serif;color:#333333;"><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Yaşasın domuz gribi'' diye haykırdı kurbağa.</span></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms', serif;color:#333333;"><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Helvetica"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333333;">''Yaşasın benim kadar yaşlı ve çirkinleri bile taciz eden otobüs sapıkları'' diye haykırdı tansu.</span></span></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-20373390080818516382009-03-28T06:28:00.000-07:002009-03-28T06:37:22.830-07:00sokakta bile varız<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4ngwsCsuI/AAAAAAAAAEU/tKlz-vA2adA/s1600-h/makali-kalkin-k.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 120px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4ngwsCsuI/AAAAAAAAAEU/tKlz-vA2adA/s320/makali-kalkin-k.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318231653750059746" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nbZo4-oI/AAAAAAAAAEM/DtsvBHbYagU/s1600-h/Kutadgu-k.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 214px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nbZo4-oI/AAAAAAAAAEM/DtsvBHbYagU/s320/Kutadgu-k.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318231561663478402" border="0" /></a><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4m8_4BvEI/AAAAAAAAAD0/7EEtfFqB4Is/s1600-h/Britni-Sipiy%C4%B1rs-K.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 214px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4m8_4BvEI/AAAAAAAAAD0/7EEtfFqB4Is/s320/Britni-Sipiy%C4%B1rs-K.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318231039351569474" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nqn-_xPI/AAAAAAAAAEc/udz1lVJRGjM/s1600-h/Senpeterzburg-k.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 240px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nqn-_xPI/AAAAAAAAAEc/udz1lVJRGjM/s320/Senpeterzburg-k.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318231823212332274" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nIxXPoPI/AAAAAAAAAD8/8BfMVt_L-EM/s1600-h/Hayri+k.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 240px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nIxXPoPI/AAAAAAAAAD8/8BfMVt_L-EM/s320/Hayri+k.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318231241614401778" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nRhwSZQI/AAAAAAAAAEE/NzvIBZl45oQ/s1600-h/Hayri-Duvar+k.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 226px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4nRhwSZQI/AAAAAAAAAEE/NzvIBZl45oQ/s320/Hayri-Duvar+k.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318231392043296002" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4m0Z5_7MI/AAAAAAAAADs/baFs4bLx-s4/s1600-h/Basri+k.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 220px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/Sc4m0Z5_7MI/AAAAAAAAADs/baFs4bLx-s4/s320/Basri+k.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5318230891720338626" border="0" /></a>Yılmaz Şenhttp://www.blogger.com/profile/06620229995790800668noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-84203637954696784142009-03-27T07:59:00.000-07:002009-03-27T08:02:07.424-07:00Hesaplaşma - uzaktan kumanda<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SczqK_zF9KI/AAAAAAAAAHk/ILS9-oEOxCA/s1600-h/uzaktankumanda.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SczqK_zF9KI/AAAAAAAAAHk/ILS9-oEOxCA/s400/uzaktankumanda.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5317882734663038114" /></a><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Uzaktan kumandasını jelatin içinde saklayabilen insanlara çok imreniyorum ben. Hayatım boyunca bunu arzuladım. Zaman içinde aşınan zigonuma, koltuk koluma inat, ayda bir uzaktan kumandamı jelatininden çıkarıp bakmak istedim. Sizler aşınıp beni üzdünüz ama bu uzaktan kumanda, bu kötü gün dostum; ilk günkü kadar yeni, ilk günkü kadar temiz kalmayı başardı demek istedim. Düğmelerini okşamak, pilini bir başka duracell ile yenilemek istedim. Koltuğun baş köşesine, masanın tam ortasına, dolabın en üstüne koymak ve izlemek istedim. Uzaktan kumandanın, zamana karşı yenilmemek konusunda bana güç vereceğine inandım. Hatta buna bel bağladım. Şu fani dünyada bana mutluluğu sağlayacak tek objenin jelatin içinde muhafaza edebileceğim bir uzaktan kumanda olduğuna inandırdım kendimi. Fakat olmadı sevgili kamuoyu. Başaramadım. Hayatım boyunca, kullandığım hiçbir uzaktan kumandayı jelatininde saklamayı beceremedim. Bir şekilde, o jelatinden dışarı çıkabildiler. Çok geçmeden de üzerindeki rakamları aşındı, düğmeleri basmaz oldu her birinin. Sanki güçlerini bilircesine, sanki bana mutluluğu çok görürcesine yırtıp attılar jelatinlerini ve eskimeye koştular. Hain uzaktan kumandalar.</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Ve ben, bugün aydınlandım. Uzaktan kumandaları hayatımdan çıkarıyorum. Yarın yeşilköyde pazar var, oradan da uzunca bir oklava alacağım, ucunu sivrilteceğim falan. Buradan açıklıyorum: Yeni idolum oklavadır sayın seyinciler. Oklava.</span></span></p>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-4281109150865031412009-03-19T06:27:00.000-07:002009-03-19T07:07:10.037-07:00Feast of Friends<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://yagizyilmaz.deviantart.com/art/Feast-of-Friends-116404246"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 336px;" src="http://fc83.deviantart.com/fs43/f/2009/078/9/8/Feast_of_Friends_by_yagizyilmaz.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">Bizi parçalanmış bahçeye almak için orada bekliyorlar. Korkunç, heyecanlı ve solgun yüzlü ölümün garip bir anda nasıl geldiğini biliyor musun? Habersizce, plansız bir kabus gibi seni yatağında rahatsız eden ölümün. Hepimizi meleğe dönüştürür ve.. Ve bize meleklerin kanatlarını verir. Omuzlarımız kuzgunların pençeleri gibi olur. Ne daha fazla para, ne de fiyakalı giysiler. Ensest ilişki çenesinde görünene kadar, öbür dünya istediği uzaklığa çoktan ulaşır. Ve doğal kanuna olan itaatini de kaybeder.</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ben gitmiyorum.</span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Arkadaşlarımın verdiği partiyi, kocaman bir aileye tercih ederim.</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">--<br /></span><span style="font-family:trebuchet ms;"></span>Jim Morrison - <a href="http://fizy.org/wtMBuX-kk0f">Feast of Friends</a><br />An American Prayer (1978)</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-20330692851254479802009-03-18T06:36:00.000-07:002009-03-18T07:10:42.822-07:00Ben var ya - yaya<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/ScD5HZXqmwI/AAAAAAAAAHc/IQhmIhZBOW8/s1600-h/dildamak.jpg"><img style="text-align: left;display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; cursor: pointer; width: 400px; height: 218px; " src="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/ScD5HZXqmwI/AAAAAAAAAHc/IQhmIhZBOW8/s400/dildamak.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5314521465761733378" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Olur yani. </span></span><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Bazen. </span></span><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Yılmaz olsa bağzen derdi.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Babaannem yaşasaydı paazen derdi.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:'trebuchet ms';font-size:13px;">Ben de ona yaya derdim.</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Masal anlatırdı bana. </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Bazen.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Kahraman olurdum ben.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'trebuchet ms';">Her dem.</span></span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-70856159025513476182009-03-17T15:02:00.000-07:002009-03-17T15:15:20.531-07:00Please<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img27.imageshack.us/img27/9271/please002.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 225px; height: 331px;" src="http://img27.imageshack.us/img27/9271/please002.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">Bizim ev Pangaltı 'nda. Yani Harbiye Ordu Evi 'ne paralel işte. Nişantaşı ve Teşvikiye gibi ELİT muhitlere pek yakın olduğumuzdan dolayı ben boş vakitlerimde çıkar yürürüm oralarda falan. Mesela Pazar günleri Teşvikiye favorimdir. Çıt yok neredeyse sokaklarında. Öyle güzel bir sakinlik yani. Herneyse, bir de Beyoğlu var, vazgeçilmezdir. Güzel havalarda dostlarla Tüyap Kitap Fuarı 'nın üstündeki otoparkta buluşup şarap içilir ve hani oradaki sohbette başka hiç bir yerde olmaz. Fakat geçenlerde Teşvikiye 'de ki ekipler ile kısa bir diyalog yaşamam, bana Beyoğlu 'nda ki diğer ekipleri hatırlattı bir an için. Teşvikiye de olağan Pazar yürüyüşümü yaparken bir Please memuru yanıma gelip "Beyefendi afedersiniz, İyi günler, Rica etsek kimliğinizi görebilir miyiz lütfen" dedi. ALLAH ÇARPSIN birebir yazdım cümleyi bak. Ve nasıl hoşuma gitti anlatamam. Sonra Beyoğlu 'nda ki geldi aklıma bunlar Gbt yaparken. "KİMLİK ÇIKAR!" Hani adam "YAT" dese yatacağız sanki o derece. Bu da böyle bir anımdı. Bu arada çizimlerimi biriktirmek adına yeni bir blog aldım. Dildo ressamıyım. İlgilenen olursa diyerekten <a href="http://moleskinefalan.blogspot.com/">link</a> de bu. Gerçi daha pek bir şey yüklemedim. Ama olsun. Bu kadar.</span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-15229545234579122002009-03-17T03:13:00.000-07:002009-03-17T03:16:26.071-07:00Ben var ya - kutukola<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/Sb939XqOYDI/AAAAAAAAAHU/XPZtYHZ7fQE/s1600-h/garson800px.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 125px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/Sb939XqOYDI/AAAAAAAAAHU/XPZtYHZ7fQE/s400/garson800px.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5314097981527318578" /></a><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Parasının değerini bilen adam içtiği kutu koladan belli olur diye düşünüyorum. Gittiğim lokantalarda da buna çok dikkat ederim. Etrafta hesabını ödeyip çıkmış müşterilerin kalan kolalarını dikleyen garsonları gördüğümde, benim kolam size yar olmayacak derim içimden. Her yemek dükkanında, en az bir tane müşterilerin kalıntı kolasını içen garson vardır. Bunlar içecek parasından tasarruf edip, çorap falan alırlar kendilerine. Biliyorum ben. Ben yar etmem fakat kolamı bitirirken onları umutlandırmayı da ihmal etmem. Yemeğe başladığımda bardak veya kamış kullanmam. Kutudan içerim. Yemeğin sonuna kadar böyle devam eder bu. Yemek sonlandığında, tam da garson diğer müşteriler gibi kutunun dibinde kalan kolayı içmek için o büyük kafa kaldırma zahmetine katlanmayacağıma inandığı anda, kutuyu masaya bırakır, usulca kamışı paketinden çıkarırım. Son damlasına kadar da içerim o kolayı ben. Garsonun gözünün içine baka baka. Hurpsfgh himpssdjch seslerinin diğer müşterileri rahatsız etmesini de hayatta umursamam. Paramın hakkını alıyorum sonuçta, kim ne diyebilir ULAN.</span></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-55161278122760124502009-03-17T01:12:00.000-07:002009-03-17T01:17:38.664-07:00Duygusal anlar<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_95RQx2mFI60/Sb9br-47OMI/AAAAAAAAAUw/3ht4qOfCtLg/s1600-h/Chees.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 322px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_95RQx2mFI60/Sb9br-47OMI/AAAAAAAAAUw/3ht4qOfCtLg/s400/Chees.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5314066896494737602" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">Google 'da "family portrait" tegiyle arama yapıp görsel sonuçlarına bakmanızı tavsiye ederim. Ama sadece tavsiye ederim. Üzerine siz de yukarıdakine benzer şeyler yaparsanız mesuliyetine karışmam. Bir de Copeland 'in Part time lover diye bir şarkısı var. Siz dinlemeseniz bile güzel şarkı lan. O derece.</span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-47623791664900915402009-03-16T18:26:00.000-07:002009-03-16T18:44:53.374-07:00Siktirgit<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img6.imageshack.us/img6/8616/siktirgit.gif"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 200px; height: 150px;" src="http://img6.imageshack.us/img6/8616/siktirgit.gif" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">Siktirgit demek sanıldığı kadar zor değildir aslında. 3 heceden oluşur. Tek nefeste telaffuz edilir. Baştaki "s" harfi uzun tutulur. İlk hece ağızdan çıktıktan sonra kısa bir es verilir ve "tirgit" kısmı ağızdan dökülürcesine söylenir. Telaffuzdan hemen önce sakız, lokum, toblerone gibi dişe kemiğe yapışan, ağıza amcıklama yaşatacak şeyler tüketilmesi tarafımca tavsiye edilir. Tüketilen bu gibi ürünler cülmeye dolgunluk ve ahenk kazandırır. Herneyse, konumuza dönelim. Evet, yine burada da ikinci hecenin son harfi olan "r" de kişisel tercihe, içinde geçtiği cümlenin ahenkine ve karşımızdaki kişide bırakmasını istediğimiz etkiye göre uzatılabilir. Son olarak "siktirgit" dedikten hemen sonra ardından "lan", "abi", "hacı," "usta", "allaşkına", "hasta mısın", "oolum" gibi tamamlayıcı öbekler kullanarak süsleme de yapabiliriz. Yanlız unutmamamız gereken en mühim detay: bu kelimeyi kime, ne zaman ve hangi nedenle söylediğimizdir. Geri dönüşü olmayan yollara girersek hoş olmayan mazilere sahiplik edebiliriz.</span><br /></div><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Not: Elif 'in "Gönül Dostları" başlıklı yazısına "Sik anasını" yorumunu şeyettiren edepsizde benim. Sik anasını da, "siktiret" in Beta versiyonudur fakat kendi içinde daha derin anlamlar barındırır. Şimdilik vaktimiz kısıtlı olduğu için yazımı burada sonlandırmak zorundayım. Esen kalın. Ya da nasıl isterseniz.</span></div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-66281418347438388622009-03-15T03:25:00.000-07:002009-03-17T03:17:02.646-07:00mimarlar yeni ressamlar<a href="http://1.bp.blogspot.com/_XSHONUtLTlA/SbzYHmWAeGI/AAAAAAAAABo/moK7CZt-GiM/s1600-h/1015.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5313359285453879394" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 293px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_XSHONUtLTlA/SbzYHmWAeGI/AAAAAAAAABo/moK7CZt-GiM/s400/1015.jpg" border="0" /></a><br />ev döşemek çok karmaşık bir iş.wandjinahttp://www.blogger.com/profile/00198153758546086702noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-44343663382670927052009-03-10T09:31:00.000-07:002009-03-10T10:04:54.194-07:00Hesaplaşma - tırtıl shot<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbaWJoiqaPI/AAAAAAAAAHM/gxWRybO9yfk/s1600-h/T%C4%B1rt%C4%B1l.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 247px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbaWJoiqaPI/AAAAAAAAAHM/gxWRybO9yfk/s400/T%C4%B1rt%C4%B1l.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311597902775871730" /></a><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Baya eskiden bir arkadaşım vardı. Adı Altuğ idi. Bu çocuk ne zaman bakkaldan, kuruyemişçiden tatlı, tuzlu bir şey alsak, yedikten sonra paketini montunun cebine koyardı. Beni de çevreyi kirletmekle suçlar, kendisini gerçek çevreci ilan ederdi. Ben uzun süre bu arkadaşıma hayran oldum. Hatta ben de gofret, cips paketlerini cebimde saklamaya yeltenmiştim de, annem azarlamıştı, çöpçü müsün oğlum sen diye. Ne kadar anlattıysam da anlamadı annem. Sonra bir gün, Altuğ ile sokakta salak salak otururken, bu montunun ceplerini karıştırmaya başladı. Bir bir o zamana kadar yediği şeylerin paketlerini çıkarıyordu. Gofretler, cipsler, krakerler. İnanılmaz bir arşivdi. Bir de böyle yalandan şaşırıyordu, ''ulan amma da birikmiş ha'' tripleriyle. Sırf hava atmak için biriktirmişti o kadar zaman o paketleri. Resmen eziliyordum. Bu çocuk hem çevreciydi hem de her şeyi yemişti. Çok havalıydı. Benimse yediklerimi kanıtlama şansım yoktu. Ne kadar ''abi ben de geçen tablerone yedim, taneleri dişimin arasına kaçtı yao'' desem de, paketi olmadan benimki sadece bir iddia idi. Ben o gün bu yenilgiden çok etkilendim ve Altuğ'dan intikam almak için geniş cepli kocaman bir mont aldırdım anneme. Biriktirdikçe biriktirdim. Bu esnada başka şehirlere okumaya gittik, bambaşka hayatlarımız oldu falan. Şimdi böyle cepleri full 7 tane montum var. Altuğ'yu sürekli arıyorum buluşalım diye fakat beni sürekli oyalıyor. Sanırım o da her şeyin farkında. Yenilmekten korkuyor Altuğ. Buradan da sesleniyorum: Altuğ götün yiyorsa benimle buluşursun, yoksa seni başarısız, amaçsız, yenik bir adam olarak ilan edeceğim buradan. 2 haftan var. Ona göre. Bye.</span></span></p>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-40069515280772959502009-03-10T09:00:00.000-07:002009-03-10T09:31:21.403-07:00Ben var ya - yağmur<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbaVqggOxBI/AAAAAAAAAHE/XXmJhejytFM/s1600-h/yagmur.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 206px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbaVqggOxBI/AAAAAAAAAHE/XXmJhejytFM/s400/yagmur.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311597368042243090" /></a><div><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Yağan yağmura aldırmadan dimdik yürüyünce kendimi bir şey sanıyorum ben. Etrafımda sanki asit yağıyormuş gibi şemsiye ile korunan, köşelerden yürüyen, sağa sola kaçışan telaşlı insanları görünce, yau diyorum, amma da korkakmışsınız ya siz. En efesi bile hafif kamburlaşıyor istemsiz. Şemsiyeliler ve köşeden yürüyenlerle zaten işim olmaz, onlar baştan kaybetmiş de; şu hafif kamburlaşanların gözünün içine bakıyorum özellikle. Beni görsünler ve biraz cesaretlensinler istiyorum. Ne zaman bir kambur, beni görünce hafif dikleşiyor; işte diyorum, bir kişi daha kazandım. Ve ilk bakkala girip haylayf alıp kendimi ödüllendiriyorum. </span></span></p></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-46639286479738249522009-03-08T14:53:00.000-07:002009-03-08T14:57:45.138-07:00Bariz komplo - ingilizce<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbQ-57WAX7I/AAAAAAAAAG8/TY-_qepq7U4/s1600-h/koltuk.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 248px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbQ-57WAX7I/AAAAAAAAAG8/TY-_qepq7U4/s400/koltuk.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5310939025480114098" /></a><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Ben İngilizce'ye ilkokulda başladım. Ortaokul ve lisede de Türkçe'den çok İngilizce gördüm. Tamam, lise bittikten sonra pek de konuşmadığım için hep nankörlükle suçlanan bu dil, bende köreldi. Halbuki ne nankörlüğü, ben ona methiyeler düzdüm veya dilimden düşürmedim de o bana ihanet mi etti. Kim ki o. Kimsin lan. Ben bu nankörlük olayını reddediyorum. Kıçıkırık bir dilin bana nankörlük edebileceğine kim inanır. Ben kasten onu bu noktaya sürükledim. Önce ben başlattım. Bunu efendice kabul ediyorum. Her şeye rağmen, bugün pek konuşamasam da kendisini anlarım, biraz konuşurum ve en azından kelimelerini telafuz edebiliyorum. Fakat tam bu noktada çok büyük bir derdim var. Sanki tüm insanlık anlaşmış gibi ben İngilizce konuştuğumda anlamamakta ısrar ediyorlar. Ben bunu dünyanın birçok yerinden gelen insanda denedim. Ben bunu yanımdaki insanla aynı kelimeyi aynı şekilde söyleyerek de denedim. Ve hani öyle acayip anlaşılmayacak bihevyır falan gibi zorlu kelimeler de kullanmadım. Mesela bir grup turist taksimde bir yer sordu bir gün bana. Biz de 4 kişiyiz. Ama bana sordu. İşte basit, garson ingilizcesine bile gerek yok, turn left. Bakıyorlar suratıma. Törn left arkadaşım. Hala anlamıyorlar. Arkadaşlarıma bakıyorlar yardım dilenircesine. Arkadaşlardan biri beni elinin tersiyle hafifçe itip, öne doğru geçip, turn left dedi. Aynısı. ''Ah ok thanks'' deyip gitti bu turist itler. Hani ''haa bu muydu bu malın söyleyemediği'' der gibi. Lan, işte kıllanıyorum böyle olunca. 4 kişiden bana sorup, anlamamış taklidi yapıyorlar. Akıllarınca böylece beni vazgeçirecekler İngilizce'den. Hani belki de bu hanzo herifin İngilizce bilmesine imkan yok, en iyi ihtimalle Türkçe konuşabiliyordur, o da yani çat pat diye düşünen varsa burnuna tekme atarım, dalağını yumruklarım. Benden hanzo olur mu hiç yau. Ama yılmadım, mesela bir kere de bir şey için dedim ki ''busy''. Abi bunun okunuşu biizi değil mi. i'yi hafif uzatıyorsun falan. Yok arkadaş, yine anlaşılmadım. Ne, bizi mi, biri mi, bizle ne alakası var vs. Bu böyle sürüp gider. Ama ben biliyorum, herkes anlaştı. Yoksa it gibi anlıyorsunuz. Şimdi sürekli İngiliz dizileri izliyorum. Bir süre sonra İngiliz aksanıyla konuşacağım. O zaman hiç anlamayacaksınız. Ben de diyeceğim ki, hehe British English yavrum. Soon.</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana; min-height: 12.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';"><br /></span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Sincerely mother fuckers, see you suckers, thanks losers.</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Anlamadınız değil mi? Kesin anlamadınız. Ehm.</span></span></p>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-62167686071558332862009-03-06T14:33:00.000-08:002009-03-06T17:18:19.057-08:00Geri dönüşüm kutusu – saksı<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbGv3TgDr9I/AAAAAAAAAG0/snsBe5_DiA4/s1600-h/saks.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 266px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbGv3TgDr9I/AAAAAAAAAG0/snsBe5_DiA4/s400/saks.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5310218800308924370" /></a><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Çim adamların derisinin kadın çorabı olduğunu öğrendiğim gün “çocukluğumun travmatik olayları” hanesine bir olay daha eklenmişti. Ayrıca kadın çorabı, toprak ve çim ile duygusal bağ kurmak da yeterince tuhaftı. Esas can sıkıcı olansa saksılara yapılan ihanetti. Çorap sayesinde saksıya ihtiyaç duymaksızın bitkiler yaşayabiliyordu. Bu çok büyük bir ihanetti. Nice sarkık, varisli, pürüzlü, soluk bacaklar “zaten” kadın çorabının sıkılığı sayesinde birer adriana lima bacağı olarak önümüze sunulmaktaydı. Kadın çorabı görevini tamamlamıştı. Ama kadın çorabına bu yetmedi. Bu defa saksıların tahtına göz diktiler ve saksıları hayatımızdan çıkardılar. Bugün bakıyorum da, ne penceremde, ne de televizyonumun yanındaki sehpada saksı var. Menekşeler nerede yaşıyor, kasımpatılar neyle besleniyor, sevgili aslanağzı nerede avını bekliyor bunları düşünen var mı hiç? Fakat artık saksılar yalnız değil, onları düşünen biri var. Bugün buradan açıklıyorum: İsmim İlhan Ergül, ben gezegendeki tüm saksıların lideriyim ve tüm kadın çoraplarına savaş açıyorum. Savulun!</span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';"><br /></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';"><br /></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Not: Annemin külotlu çoraplarında menekşe deseni var diye kavga çıkardım, neyse ki annem almamış, bi amcanın hediyesiymiş.</span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';"><br /></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';"><br /></span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';">Not 2: Bunu ben yazdım, ece çizdi. Elbet boyardı da ama ben bugün bakınca bu haline bir ısındım pir ısındım. Ayrıca ''bugün ecenin doğumgünü, ben bunu zbama yazarak kutlayayım'' dememin üzerinden 1 güne yakın bir süre geçti. Haliyle yarın olmuş. Bu esnada da ece internetten bilgisayarıma girip ''doğumgünümü neden kutlamıyorsun lan allahın belası adam'' şeklinde küfretti. Gerginece. Belli ki umduğu kadar hediye toplayamamış. Üzüldüm ecenamına ve ececim, doğumgünün kutlu olsundu, oldu. Bitti. Gitti.</span></span></p>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-17849368069021567562009-03-06T14:23:00.000-08:002009-03-06T14:31:53.735-08:00Ben bir sivilce olsam<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbGiz7cvlUI/AAAAAAAAAGs/13QsddDrB34/s1600-h/22092008139.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_o0HXwel-g0M/SbGiz7cvlUI/AAAAAAAAAGs/13QsddDrB34/s400/22092008139.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5310204448661804354" /></a><div><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 10.0px Verdana"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'trebuchet ms';"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Bence sivilceler güçlerinin farkında değiller. Yapabildikleri en büyük şeyin, büyümek ve barınabildikleri kadar o ciltte yaşamak olduğunu falan zannediyorlar. Ben bir surat sivilcesi olsam, önce efendice yanağa konumlanır, yaşam mücadelesine girişirim. Ne zaman ki ev sahibim beni suratından uzaklaştırmaya çalışır, işte o zaman savaş başlar. Bugün bir sivilce, kendisini çoluğuyla çocuğuyla kış günü sokağa atmaya çalışan adamı, en fazla iz bırakmakla tehdit edebiliyor. İz bırakmak nedir ki. Maddi izi herkes bırakıyor. Çamur bile. Mühim olan manevi iz bırakabilmek. Sen sivilcesin, gücünün farkına var yahu. Evet ben bir sivilce olsam, benimle yaşamayı kabullenmeyen adamın önce suratından gider gibi yapıp ufalırım, adamın tam ''oh kurtuldum lan'' dediği günlerde de önemli bir buluşmasını bekler; ya burnunun tam ucunda, ya iki kaşının ortasında, ya da burunla yanağın arasındaki çukurda canlanır, büyüyebildiğim kadar büyürüm. Bunun için gerekirse kanla bile işbirliği yaparım. Özellikle, yıllarca hayranı olduğu kadınla buluşacağı gün yaparım bunu. Tam da, insanların işten çıkarıldığı kriz döneminde 3 adam maaşı alabileceği cillop işin, mülakatını beklerim. Kendine güvenini elinden alır, yalnızlığa iterim. Klavyesine dökülmüş ekmek kırıntılarını kemirip, yalnızlığını unutmak için ve keyif aldığı tek şey olan porno arşivine gömüleceği güne kadar da gitmem. İşte o gün, basit bir yanılsamayla, onu terk etmeyen tek şeyin ben olduğumu farkedecektir. İşte o gün, biz bu kaybedenle dost olacağız. Zaten sağlam dostluklar da, büyük kavgaların ardından kurulmuyor mu yau?</span></span></p></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-56513382996324149952009-02-24T16:39:00.000-08:002009-02-24T17:00:38.577-08:00Everything's be Fine<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img294.imageshack.us/img294/6985/se5jh.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 279px;" src="http://img294.imageshack.us/img294/6985/se5jh.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">Bu sabah bir arkadaşımla konuştum. Bana sevgilisini anlattı. Şu ana kadar kimseyi ondan daha çok sevmediğini söyledi. İlk kez aşık olmuş. Böyle şeyler insanın sık sık kendi başına gelmiyor olsa da yakınlarında gördüğünde bile sevinebiliyor. Ben de sevindim onun adına. Mutluluğu kilometrelerce uzaktan belli oluyordu zaten. Sonra tam o sırada bir mesaj aldı ondan. Sevgilisinden işte. "Konuşmamız gerekiyor" demiş. Paranoyalar yapmaya başladı bizimki. Çok fazla sevdiğiniz zaman endişeleriniz de normalden fazla oluyor haliyle. "Negatif bir hava seziyorum Yağız" dedi bana. Ben de "yanına gidinceye kadar pozitif düşün" dedim. Ben herşeyin güzel olacağına inanıyordum.</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Akşam oldu. Geldi ve "ayrıldık" dedi. Cevap veremedim. Hep verememişimdir zaten. Bu gibi anlarda başkalarının bana nasıl davranmasını istiyorsam ben de öyle davranırım insanlara genelde. T-shirt hâlâ ipte asılı. Ve hâlâ her şeyin güzel olacağına inanıyorum ben. Çünkü bazı şeyler hayatımıza girmeden önce nasıl mutlu yaşayabilmişsek eğer, onlar hayatımızdan çıktıkları zaman da yine aynı şekilde mutlu olabileceğimizi düşünürüm. "Zaman herşeyin ilacıdır" dendiğinde bir çok insan dalga geçiyor ya hani. Bence biraz fazla hafife alıyorlar zamanı.</span></div>Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-31136188487166688582009-02-22T07:01:00.000-08:002009-02-22T07:21:12.638-08:00Ev Hali<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/SaFsfOkn7eI/AAAAAAAAADk/ner11uiCbm0/s1600-h/asdadfaf.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 200px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/SaFsfOkn7eI/AAAAAAAAADk/ner11uiCbm0/s320/asdadfaf.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5305641119762607586" border="0" /></a><br />Durumum gerçekten vahim, 3 gündür evden dışarı ekmek almaya bile çıkmadım, internet bağlantısı kesik, şifresiz komşu wireless'ı kovalar oldum evde. Buldum mu affetmiyorum. O başka. Birde hayatımda ilk kez ciddi bir firmadan iş teklifi aldım freelance (yada freelenca yada firilens ulan! neyse) onu yapmaya uğraşıyorum fotoşopta, bu yüzdendir ki elime kalem alamıyorum ki illüstrasyon neyin yapayım, efenime söylüyim sonra birde altına bişeyler yazayım, insanlar okusun filan.<br /><br />Dışardan kah chp kemal kılıçtar oğlu'nun, kah sahadet partisinin seçim şarkıları önce güçsüz bir şekilde duyuluyor, sonra ses kuvvetleniyor, şahlanıyor, sonra güçsüzleşip yok oluyor. Aynı hayat gibi şu seçim otobüsleri öyle değil mi sevgili zbam okuyucuları. Ben ise şimdi karar verdim artık düzenli uyuycam, sabahları yüzümü yıkamaya başlıycam. Yeter.<br /><br />Şu işleri halledeyim, yepyeni bomba gibi işlerle aklınızı alacağıma yemin edebilirim. Ciddiyim.Yılmaz Şenhttp://www.blogger.com/profile/06620229995790800668noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-24431196646165716572009-02-22T02:00:00.000-08:002009-02-22T02:13:25.366-08:00and The Oscar Goes to<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img25.imageshack.us/img25/4912/e5he.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 296px;" src="http://img25.imageshack.us/img25/4912/e5he.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family: trebuchet ms;font-family:trebuchet ms;" >Askerliğimi yaptığım günden başlayarak hâlâ da içmeye devam ettiğim sigaradır Lark. "Tersten okuyunca KRAL oluyor" muhabbeti yapmayacağım merak etmeyin. Medeniyetlerce baş aşağı edilmiş, dışlanmış, "ıyy çok pis kokuyor" denmiştir. Ben severim tütününü. Üstelik uzun ve kısa paket seçeneklerinin ikiside aynı fiyata satılıyor. Hayır hayır reklam yapmıyorum, sadece onsuz mutlu olamadığımı söylemeye çalışıyorum. Hatta bu ilüstrasyonu t-shirte bastırmayı bile düşünüyorum. Sigaraya aşık olmak. Yeni uyanmak. Bebek sesi. Profiterol.</span><span style="font-family: trebuchet ms;"> Ayran pide 500.</span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-29470692464695447432009-02-20T21:49:00.000-08:002009-02-20T21:51:32.138-08:00Hangimiz nerdeyiz ki<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img19.imageshack.us/img19/7461/a9h23g.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 300px;" src="http://img19.imageshack.us/img19/7461/a9h23g.jpg" alt="" border="0" /></a>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-2598595740455306172009-02-18T17:28:00.000-08:002009-02-18T18:40:28.180-08:00Matara ne ya<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img294.imageshack.us/img294/6932/martmb8.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 319px;" src="http://img294.imageshack.us/img294/6932/martmb8.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">İlkokula gittiğim dönemlerde sınıfımızda incir ağacının yapraklarını yiyip daha sonra "bak lan bak kusuyorum" diyip önümüzde -bildiğin- kusan Yavuz diye bir gerizekalı vardı. Ve bir gün Yavuz 'un, yine bizimle aynı sınıfta okuyan Mine isimli bir kız öğrencinin matarasını inşaata atması üzerine kıyamet kopmuştu. Aynı günün akşamı Mine evine gittiğinde nasıl bir aksanla "Yavuz" dediyse artık, ertesi sabah ebeveynleri soluğu müdürün odasında alıp "Yağız bizim kızımızın matarasını inşaata atmış" diye şikayette bulunmuşlardı. 250 kere (evet saydım) "Ben atmadım" dememe rağmen ve bir türlü üçümüz de yanyana getirilmediğimiz için isim karışıklığı hadisesi aydınlanamadı ve suçlu olarak ben gösterildim tüm öğrenim hayatım boyunca. Geçtiğimiz aylarda Facebook isimli community sitesi aracılığı ile mevzubahis kişi Mine, bana arkadaş ekleme talebi gönderdi. Şimdi, bu durumda ne yapmak gerekir tam bilemiyorum. Bilmek de istemiyor olmam cabası. Üstelik kış aylarında annem bana zorla külotlu çorap giydirdiği için -o kadar saklamaya çalışmama rağmen bir şekilde farkedip- tüm sınıfa beni madara eden de yine aynı kişi. Hayat sürprizlerle dolu. Şimdi ben ona ne yapsam haklıyım. Hattaağzınasıçsamyeridir. Herneyse, şimdi uyumam lazım. Yarın Büyükada 'ya gidip koşarken fotoğraf çekeceğiz. Evet abi koşarken işte nevar.</span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-51268871101908842332009-02-17T14:52:00.000-08:002009-02-17T14:55:03.212-08:00Neyim var doktor?<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img25.imageshack.us/img25/6694/neyimvardoktorcx4.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 675px;" src="http://img25.imageshack.us/img25/6694/neyimvardoktorcx4.jpg" alt="" border="0" /></a>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-48626502321990247472009-02-16T16:16:00.000-08:002009-02-16T16:21:00.205-08:00dirtybeat<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/SZoCGTV_7lI/AAAAAAAAADc/vtIVW-UB7Ok/s1600-h/pixelib%C4%B1l.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 251px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/SZoCGTV_7lI/AAAAAAAAADc/vtIVW-UB7Ok/s320/pixelib%C4%B1l.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5303553818477194834" border="0" /></a><br />küçükken sevdiğim yemekler yoğurtlu makarna, yoğurtlu pilav ve tosttan ibaretti.<br />dayım bir gün bana askerde yemeğini bitirmeyenlerin dövüldüğünden bahsettiğinde çok korkup daha fazla çeşit yemek yemeye başlamıştım.<br />artık sadece balık yemiyorum, umarım askerde balık yemeği yoktur. çünkü hayatta en korktuğum şey dayak yemektir.<br />şu ana kadar bir kere annem dövdü beni gerçek anlamda, onun dışında hiç dövülmedim. umarım askerde beni dövmezler.Yılmaz Şenhttp://www.blogger.com/profile/06620229995790800668noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-71602477445449171142009-02-16T10:59:00.000-08:002009-02-16T15:11:56.427-08:00İştah Meselesi<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://img19.imageshack.us/img19/7734/tahmeselesiea2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 367px;" src="http://img19.imageshack.us/img19/7734/tahmeselesiea2.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">Darwin 'in teorisi ne kadar doğru onu bilemem fakat iştah konusunda maymunlardan bir farkımız olmadığı kanısındayım. Hepimiz yaz aylarında kış, kış aylarında da yaz gelsin istiyoruz. Bunebiçimişabi. Üstelik gelmeyeceğini bile bile ve üzerinden 10 yıl geçmiş olsa bile yine o cümle mütemadiyen söyleniyor. Diyorum ki buna bir son vermeli. Yazın it gibi terlemenin, kışında buz gibi donmanın keyfine varmalı. Siz hiç kışın soğuğunda, gecenin 3 'ünde, Dolmabahçe Sarayı 'nın önünde denize karşı salep içmek ne demek bilir misiniz? Bilenlerbilmeyenlereanlatsın. Yarın yazılı yapacağım.</span><br /><br />Manikdepresif dipnot: İlüstrasyon boktan olabilir, yeni yeni çizmeye başladığım için o muhtemelen. Zamanla düzeleceğine gönülden inanmam bir yana, bu yola baş bile koyabilirim. Potansiyel var yani. Bu kadar.<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-30716063704054928982009-02-15T12:37:00.000-08:002009-02-15T12:55:58.376-08:00Sövgölölör Gönö<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://fc95.deviantart.com/fs41/i/2009/044/5/7/Happy_Valentine__s_Day_by_yagizyilmaz.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 450px; height: 285px;" src="http://fc95.deviantart.com/fs41/i/2009/044/5/7/Happy_Valentine__s_Day_by_yagizyilmaz.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:trebuchet ms;">Dünden kalan sevgililer günü burukluğunun üzerine bir yenisi daha eklendi. Diş ağrısı. Sabahtan beri -bir gece önce alınan aşırı alkol nedeniyle- canla başla dövüştüğüm baş ağrım yetmiyormuş gibi üstelik. Bir yandan sol arka azı dişimin ağrısıyla sevişiyorken, bir yandan da bu cümleleri yazıyorum işte. FALAN. Bir de şimdi "bukimlan" diyenler olabilir, elbette olabilir. Olacaktırda. Şöyle diyeyim; ben yeni çocuğum. Öyle denir ya hani. Bu da "Zbam 'e hoşgeldim" temalı yazım. Ve şu yukarıda görmüş olduğunuz kıyma makinasının orjinali 4x6 cm falan aslında. Tıp çok ilerledi. Yıl 2009. Ailelerinize iyi bakın.</span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5496194270585222720.post-88626523564299188842009-02-06T15:48:00.000-08:002009-02-22T07:21:23.716-08:00hissediyoruz<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/SYzM1E20t9I/AAAAAAAAADU/a9ZJUJ4w2rw/s1600-h/hi%C3%A7-bu-kadar-iyi-hissetmemi%C5%9Ftim-web.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 318px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_u_5_qwVgzk8/SYzM1E20t9I/AAAAAAAAADU/a9ZJUJ4w2rw/s320/hi%C3%A7-bu-kadar-iyi-hissetmemi%C5%9Ftim-web.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299836073717053394" border="0" /></a>kanepeye çıktım. aşşağı baktım. yüksek değildi.<br />atladım. ayağım halıya değdi atlayınca. garip değil mi hayat. halı ve ayak. his, hisler. hissetmek iyi.Yılmaz Şenhttp://www.blogger.com/profile/06620229995790800668noreply@blogger.com1